Ο Joshua Bell στον δρόμο!!!

Κάποιο κρύο πρωινό του Ιανουαρίου, ένας άντρας κάθισε σε ένα κεντρικό σταθμό του μετρό και ξεκίνησε να παίζει με το βιολί του. Έπαιξε για περίπου 45 λεπτά και δεδομένου ότι ήταν ώρα αιχμής, πέρασαν από μπροστά του αρκετές χιλιάδες άνθρωποι. Τρία λεπτά μετά την έναρξη της μουσικής, ένας μεσήλικας παρατήρησε τον μουσικό, τον κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα και συνέχισε το βιαστικό βηματισμό του. Ένα λεπτό αργότερα, εισέπραξε το πρώτο του δολάριο από μια κυρία που το πέταξε στο καπέλο του καθώς περνούσε βιαστικά. Λίγο αργότερα, ένας ακούμπησε στον τοίχο, τον άκουσε για λίγο, αλλά μετά κοίταξε το ρολόι του και έφυγε. Πιο πολύ από τους περαστικούς ασχολήθηκε ένα 3χρονο αγοράκι, που ήθελε να σταματήσει για να ακούσει, αλλά η μητέρα του το τράβηξε για να συνεχίσουν. Το παιδί κοιτούσε συνεχώς καθώς απομακρυνόταν. Το ίδιο επαναλήφθηκε και με άλλα παιδιά και τους γονείς τους, όπου, χωρίς καμία εξαίρεση, τα τράβαγαν για να συνεχίσουν την πορεία τους. Στα 45 λεπτά σταμάτησαν για να ακούσουν 6 άτομα. Περίπου 20 έριξαν λεφτά στο καπέλο. Η συνολική είσπραξη ήταν 32 δολάρια. Όταν σταμάτησε, κανείς δεν τον πρόσεξε, κανείς δεν χειροκρότησε και δεν υπήρχε κανένα είδος αναγνώρισης.
Αυτό που δεν ήξερε κανείς, ήταν ότι ο συγκεκριμένος βιολιστής ήταν ο Joshua Bell, ένας από τους καλύτερους βιολιστές του κόσμου. Έπαιζε εκεί με ένα βιολί Stradivarius, αξίας 3.500.000$, κατασκευασμένο από τον ίδιο τον Antonio Stradivari το 1713. Δυο μέρες νωρίτερα, ο Joshua Bell είχε παίξει σε ένα κατάμεστο θέατρο της Βοστόνης με την τιμή ενός μέτριου εισιτηρίου στα 100$. Ο Joshua Bell αμείβεται με 1.000$ το λεπτό.
Το συγκεκριμένο πείραμα, δηλαδή να παίξει ο Joshua Bell στο σταθμό του τρένου ινκόγκνιτο, οργανώθηκε από την εφημερίδα Washington Post, ως μέρος μιας κοινωνικής μελέτης περί του τί εκλαμβάνουμε ως σημαντικό, τί μας αρέσει και σε τί δίνουμε προτεραιότητα. Η γενική περιγραφή του πειράματος ήταν: Σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον, σε μια ακατάλληλη ώρα, αντιλαμβανόμαστε το ωραίο; Σταματάμε για να το ευχαριστηθούμε; Αναγνωρίζουμε το ταλέντο σε ένα μη-αναμενόμενο περιβάλλον;